Ολυμπιακοί Αγώνες

Το σχέδιο συμβολίζει την ισότητα, το νερό και την ειρήνη.
Ο πυρσός είναι κατασκευασμένος από ανακυκλωμένα υλικά.
Ο πυρσός κατασκευάστηκε από τον παγκόσμιο τεχνίτη χάλυβα Arcelor Mittal και, σύμφωνα με τη συνεχιζόμενη υπεράσπιση της βιωσιμότητας των Ολυμπιακών Αγώνων, είναι κατασκευασμένος από 100% ανακυκλωμένο χάλυβα.

Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μειώνεται το αποτύπωμα άνθρακα σε αυτήν την περίπτωση. Μόνο 2.000 πυρσοί (1.500 για τους Ολυμπιακούς και 500 για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες) κατασκευάστηκαν από την Arcelor Mittal – το ένα πέμπτο του αριθμού σε σχέση με τους προηγούμενους Αγώνες.
Σε ακόμα πιο τεχνικό επίπεδο, ζυγίζει ενάμισι κιλό, υποβλήθηκε σε μικροβολή στο επάνω μισό του για μια αναμφισβήτητα ματ υφή και γυαλίστηκε με καθρέφτη στο κάτω μέρος για να παρέχει τα προαναφερθέντα υδάτινη εμφάνιση, σύμφωνα με την Direct Industry.

Τα σχέδια της ολυμπιακής δάδας όλα αυτά τα χρόνια είναι γνωστό ότι δεν αποφεύγουν τα ποπ χρώματος και το φετινό μοντέλο δεν αποτελεί εξαίρεση.
Επιδεικνύει μια κομψή σαμπανιζέ απόχρωση – αρκετά σχετική, δεδομένου ότι πέρασε από τη χώρα της σαμπάνιας στη Γαλλία στις αρχές Ιουλίου, ως μέρος των πομπών της Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας.

Την παρουσίαση της δάδας έκανε ο Τανταχίρο Νομούρα, τρεις φορές Ολυμπιονίκης στο αγαπημένο άθλημα των Ιαπώνων, το τζούντο. «Για το σχέδιο έμπνευση μου έδωσαν τα άνθη της κερασιάς, τα οποία τραβούσαν την προσοχή των παιδιών στην περιοχή που επλήγη από το πυρηνικό δυστύχημα του 2011», δήλωσε ο σχεδιαστής Τοκοτζίν Γιοσιόκα. Ο πυρσός αποτελείται από ενιαίο κομμάτι αλουμινίου και έχει 71 εκατοστά μήκος. Το επάνω μέρος της δάδας έχει το σχήμα του λουλουδιού της κερασιάς. Για την κατασκευή χρησιμοποιήθηκαν απορρίμματα από αλουμίνιο που προερχόταν από τις προσωρινές κατοικίες των θυμάτων της καταστροφής του 2011.

Η Αφή της Φλόγας πραγματοποιήθηκε στις 12 Μαρτίου 2020, στην Αρχαία Ολυμπία. Στη συνέχεια, το Ολύμπιο Φως «ταξίδεψε» στην Ελλάδα, και στις 19 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε η Τελετή Παράδοσης στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο.

H Ολυμπιακή δάδα του 2016 σχεδιάστηκε από τους σχεδιαστές Chelles & Hayashi και παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια τελετής στην Bραζίλια.

Οι Chelles & Hayashi δημιούργησαν την από ανακυκλωμένο αλουμίνιο δάδα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016 σε μια λαμπρή τελετή. Η ιδιατερότητα και μοναδικότητα της δάδας γράφει ιστορία, καθώς επεκτείνεται κάθετα όταν έρχεται σε επαφή με τη φλόγα για να αποκαλύψει μια σειρά από χρωματιστά τμήματα ρητίνης.

Η Ολυμπιακή δάδα θα μεταφερθεί από 12.000 λαμπαδηδρόμους, ο καθένας εκ των οποίων θα τρέξει περίπου 200 μέτρα κατά τη διάρκεια της λαμπηδοδρομίας κατά την περίοδο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τη στιγμή της μετάδοσης της φλόγας, γνωστή και ως “το φιλί της δάδας”, η δεύτερη δάδα επεκτείνεται αφήνοντας να φανούν μπλέ και πράσινα τμήματα ρητίνης, που μαζί και με το κίτρινο χρώμα της φλόγας συμβολίζουν τη θάλασσα, τα βουνά, τον ουρανό και τον ήλιο, αποχρώσεις που υπάρχουν και στη σημαία της Βραζιλίας.

Το τριγωνικό σχήμα του πυρσού – παρόμοιο με την δάδα των Barber και Osgerby που σχεδίασαν και τη δάδα του Λονδίνου το 2012 – παραπέμπει σε τρεις Ολυμπιακές αξίες, της αριστείας, της φιλίας και του σεβασμού.
“Ο σχεδιασμός της δάδας του Ρίο για το 2016 είναι εμπνευσμένη από το Ολυμπιακό πνεύμα, τη φύση της χώρας μας, την αρμονική ποικιλομορφία και την ενέργεια του λαού μας”, δήλωσε ο Διευθυντής της Ολυμπιακής Επιτροπής Μπεθ Λούλα.

Η κάθε δάδα ζυγίζει μεταξύ 1 και 1,5 κιλό, με διαστάσεις 63,5 εκατοστά ύψος και όταν εκτείνεται φτάνει στα 69 εκατοστά.

Είναι ολόχρυση, έχει τριγωνική διατομή και 8.000 τρύπες, 800 χιλιοστά ύψος και 800 γρ. βάρος.

Οι Βρετανοί επέδειξαν με υπερηφάνεια και εξήραν με κάθε τρόπο την ελαφριά, διάτρητη δάδα, ως δημιούργημα των καλύτερων σχεδιαστών και μηχανικών της χώρας. Οι δημιουργοί της ισχυρίστηκαν (με…ταπεινότητα) ότι το έργο τους αποδεικνύει τις άριστες ικανότητες της Αγγλίας στον τεχνικό τομέα.
Σημειώθηκε επίσης η συμβολή της BMW, η οποία παραχώρησε τα εργαστήριά της για τις κλιματικές δοκιμές της δάδας.
Όπως είναι φανερό, οι σχεδιαστές της Edward Barber και Jay Osgerby έχουν εμμονή με τους αριθμούς 8 και 3. Οι ίδιοι εξήγησαν τους συμβολισμούς που κρύβονται πίσω από τα νούμερα.

Χρυσή και αεροδιαστημική
Φτιαγμένη από χρυσαφένιο, ελαφρύ κράμα αλουμινίου, παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιείται στην αεροδιαστημική και την αυτοκινητοβιομηχανία, η Ολυμπιακή Δάδα έχει διάσπαρτες σε όλη την επιφάνειά της 8.000 μικρές τρύπες: Η καθεμιά από αυτές αναφέρεται σε κάθε έναν από τους 8.000 λαμπαδηδρόμους που θα τρέξουν μεταφέροντας την Ολυμπιακή Φλόγα αλλά και στο κάθε ένα από τα 8.000 χιλιόμετρα της διαδρομής που θα διανυθούν, μέχρι αυτή να πάρει τη θέση της στην εναρκτήρια τελετή των αγώνων στις 27 Ιουλίου 2012 στο Λονδίνο.

Οι αξίες πάνε τρεις-τρεις
Πίσω από την τριγωνική της μορφή υπάρχει ολόκληρη φιλοσοφία, μια που ο αριθμός 3 εκφράζει πολλά στοιχεία από το όραμα και τις παραδόσεις των Ολυμπιακών Αγώνων:
• Τις 3 ολυμπιακές αξίες του σεβασμού, της αριστείας και της φιλίας.
• Τις 3 λέξεις – συνθήματα των Ολυμπιακών Αγώνων: γρηγορότερα, υψηλότερα, δυνατότερα.
• Τις 3 ευκαιρίες φιλοξενίας των Ολυμπιακών στην Αγγλία: το 1908, το 1948 και το 2012.
• Τους 3 τομείς που θα συνδυαστούν στους Ολυμπιακούς του 2012, όπως τους οραματίζονται οι Βρετανοί: τον αθλητισμό, την παιδεία και τον πολιτισμό.

Όσο για το χρυσό χρώμα, θεωρείται ότι εκφράζει τις ιδιότητες της Ολυμπιακής Φλόγας, ήτοι τη φωτεινότητα και τη ζεστασιά της λαμπερής φωτιάς.

Η Ολυμπιακή Δάδα του Πεκίνου φέρει ισχυρά κινέζικα χαρακτηριστικά και επιδεικνύει τον κινεζικό σχεδιασμό και τις τεχνικές του δυνατότητες. Συμπεριλαμβάνει τόσο την ιδέα της Πράσινης Ολυμπιάδας, όσο και την ιδέα της τεχνολογικά προηγμένης Ολυμπιάδας καθώς και της Ολυμπιάδας των ανθρώπων.
Η δάδα έχει μήκος 72 εκατοστών και βάρος 985 γραμμαρίων και είναι κατασκευασμένη από αλουμίνιο. Το εξωτερικό της δάδας είναι λαξευτό και έχει υποστεί χάραξη και ηλεκτρόλυση. Μία δάδα μπορεί να παραμείνει αναμμένη για περίπου 15 λεπτά υπό συνθήκες κατά τις οποίες η φλόγα έχει ύψος 25 εως 30 εκατοστά σε περιβάλλον νηνεμίας. Η δάδα έχει κατασκευαστεί ώστε η φλόγα της να αντέχει σε ανέμους ταχύτητας εως 65 χλμ/ώρα και να μη σβήνει υπό βροχή που η ραγδαιότητά της δεν υπερβαίνει τα 50 mm/ώρα. Η φλόγα είναι ορατή και μπορεί να φωτογραφηθεί ακόμα και όταν υπάρχει εκθαμβωτικός φωτισμός περιβάλλοντος. Το καύσιμο που χρησιμοποιείται είναι το προπάνιο, το οποίο θεωρείται φιλικό προς το περιβάλλον και είναι ανακυκλώσιμο.
Η δάδα των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου έχει έντονα κινεζικά χαρακτηριστικά. Επιδεικνύει το καλλιτεχνικό και το τεχνολογικό επίπεδο της Κίνας. Το σχέδιο που απεικονίζεται στη δάδα εκφράζει την ιδέα της αρμονίας. Η τεχνική της σταθερής καύσης και η προσαρμοστικότητα της δάδας στις περιβαλλοντικές συνθήκες έχουν φθάσει σε νέο επίπεδο.
Η δάδα της Ολυμπιάδας του Πεκίνου σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε στην Κίνα. Ο οργανισμός  BOCOG κατέχει  τα πνευματικά δικαιώματα.
Κάτω από την ιδέα της Πράσινης Ολυμπιάδας, η προστασία του περιβάλλοντος αποτέλεσε στοιχείο-κλειδί για τον BOCOG κατά το επίσημο κάλεσμα προς στις εταιρείες σχεδιασμού. Το καύσιμο της δάδας είναι το προπάνιο, που αποτελεί κοινό καύσιμο και επιπλέον έχει χαμηλή τιμή. Το προπάνιο αποτελείται από άνθρακα και υδρογόνο. Μετά την καύση παράγεται διοξείδιο του άνθρακα και νερό, εξαλείφοντας κάθε κίνδυνο ατμοσφαιρικής μόλυνσης.
2005, Αύγουστος: Ο BOCOG ανέπτυξε τις σχεδιαστικές ιδέες και τεχνικές απαιτήσεις της δάδας
2005, Δεκέμβριος: Ο BOCOG συνέλεξε πιθανά σχέδια της δάδας από την καλλιτεχνική κοινότητα. Ο οργανισμός έλαβε συνολικά 388 προτάσεις.
2006, Ιούνιος-Αύγουστος: Ο BOCOG επέλεξε τον σχεδιασμό της κατασκευής και τον τρόπο καύσης
2007, Ιανουάριος: Η Ολυμπιακή Δάδα του Πεκίνου εγκρίθηκε από τη ΔΟΕ.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 σημάδεψαν την επιστροφή των Αγώνων στη γενέτειρά τους και στην πόλη της αναβίωσής ους. Για να εορταστεί η ιστορία των Αγώνων, η λαμπαδηδρομία της Αθήνας 2004 ένωσε και τις πέντε ηπείρους. Η Ολυμπιακή Φλόγα ξεκίνησε το ταξίδι της στην Ολυμπία και, έχοντας διασχίσει την υδρόγειο, επέστρεψε στην Ελλάδα και στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας στις 13 Αυγούστου 2004, όπου και σήμανε την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Το ταξίδι διήρκεσε συνολικά 78 ημέρες. Εκτός Ελλάδος, η Φλόγα ταξίδεψε για 35 ημέρες καλύπτοντας απόσταση περίπου 78.000 χιλιομέτρων, 1.500 από τα οποία καλύφθηκαν με τη βοήθεια 3.600 λαμπαδηδρόμων. Περίπου 260 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν την ευκαιρία να δουν τη Φλόγα να περνώ από την πόλη τους. Για πρώτη φορά στην ιστορία η Φλόγα πέρασε από την Αφρική και τη Λατινική Αμερική. Πέρασε, επίσης, από όλες τις Ολυμπιακές πόλεις και διέσχισε άλλες πόλεις με ιδιαίτερη συμβολική σημασία, όπως οι Βρυξέλλες, “καρδιά” της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Λωζάννη, έδρα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και το Πεκίνο, διοργανώτρια πόλη των επόμενων Ολυμπιακών Αγώνων. Η λαμπαδηδρομία των Αγώνων του 2004 στην Αθήνα αγκάλιασε όλες τις κουλτούρες και όλες τις ηπείρους, όπως συμβολίζουν και οι Ολυμπιακοί δακτύλιοι.
Ένα κλαδί ελιάς αποτέλεσε την έμπνευση της πρώτης δάδας που πέρασε και από τις πέντε ηπείρους, μεταφέροντας το μήνυμα ειρήνης της Ολυμπιάδας του 2004. Η μορφή της δάδας ακολούθησε τις γραμμές και το αρμονικό σχήμα των φύλλων της ελιάς. Ο σχεδιασμός της δάδας επιλέχθηκε ώστε να τονίζει τη φλόγα με το ανοδικό δυναμικό του σχήμα. Το εργονομικό καμπύλο design της δάδας δίνει την αίσθηση συνέχειας της φλόγας, η οποία με τη σειρά της δεν προέρχεται μόνο από τη δάδα, αλλά το όλο σύνολο αποτελεί προέκταση του χεριού του λαμπαδηδρόμου. Ζυγίζοντας 700 γραμμάρια και έχοντας μήκος 68 εκατοστών, είναι κατασκευασμένη από μέταλλο (μαγνήσιο) και ξύλο (ελαιόδεντρο) στα φυσικά τους χρώματα.

Η Ολυμπιακή Φλόγα των Ολυμπιακών Αγώνων του Σύδνεϋ το 2000 πέρασε από διάφορες ελληνικές πόλεις για 10 ημέρες. Έπειτα κάλυψε απόσταση 27.000 χιλιομέτρων, φθάνοντας στην ιερή τοποθεσία Uluru των Αβορίγινων της Αυστραλίας, ενώ ακόμα και πλοία και βατραχάνθρωποι ήταν σε θέση να τη μεταφέρουν. Η λαμπαδηδρομία διήρκεσε 127 ημέρες. Ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος που μετέφερε τη Φλόγα στον βωμό, ήταν η Αβορίγινας αθλήτρια Kathy Freeman, που αργότερα κατέκτησε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στην κατηγορία των 400 μέτρων γυναικών. Η αρχιτεκτονική της Όπερας του Σύδνεϋ, τα μπλε νερά του Ειρηνικού Ωκεανού και η ανεπαίσθητη καμπύλη του μπούμερανγκ ενέπνευσαν τους σχεδιαστές της δάδας, η οποία περιλαμβάνει τρία στρώματα που είναι αντιπροσωπευτικά της γης, της φωτιάς και του νερού.

Την τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας στην Αρχαία Ολυμπία για τους Αγώνες της Ατλάντα το 1996 παρακολούθησε η Hillary Clinton, σύζυγος του τότε Προέδρου των ΗΠΑ, Bill Clinton. Η λαμπαδηδρομία διήρκεσε 170 ημέρες. Ο τελευταίο δρομέας ήταν ο θρυλικός πυγμάχος Μοχάμεντ Άλι. Η δάδα ήταν εμπνευσμένη από τις πιο απλές αρχαίες δάδες – μία συστοιχία καλαμιών περιβαλλόμενων από νήματα – και αντικατόπτριζε επίσης τη γραμμή της κλασικής Ελληνικής αρχιτεκτονικής. Αποτελούταν από 22 αλουμινένια “καλάμια” (ένα για κάθε Ολυμπιάδα). Επάνω στον πρώτο επιχρυσωμένο ορειχάλκινο δακτύλιο υπάρχει η επιγραφή “Atlanta 1996” μαζί με το έμβλημα των Αγώνων. Στον δεύτερο δακτύλιο είναι χαραγμένα τα ονόματα των διοργανωτριών πόλεων των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Η δάδα αυτή ήταν η μακρύτερη στην ιστορία των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων και η μοναδική που σχεδιάστηκε ώστε να κρατείται από τη μέση.

Η Ολυμπιακή Φλόγα μεταφέρθηκε ακτοπλοϊκώς με την Ισπανική φρεγάτα Catalunya στο λιμάνι Empuries, αρχαία ελληνική αποικία. Έφθασε στη Βαρκελώνη μετά από ταξίδι 51 ημερών και 6.307 χιλιομέτρων, με τη βοήθεια 10.448 λαμπαδηδρόμων. Τη Φλόγα μετέφερε στο Ολυμπιακό Στάδιο Montjuic ο Antonio Rebollo, τοξότης των Παρολυμπιακών Αγώνων, ο οποίος εξαπέλυσε το πύρινο βέλος για να ανάψει τον βωμό. Στη βάση της δάδας διακρινόταν η επιγραφή “XXV Olimpiada Barcelona 1992” μαζί με το έμβλημα των Αγώνων.

Οι Νοτιοκορεάτες εργάστηκαν για πάνω από δύο χρόνια στο θέμα της λαμπαδηδρομίας της Ολυμπιάδας της Σεούλ το 1988, με προσωπικό 156 ατόμων. Η Φλόγα μεταφέρθηκε αεροπορικώς από την Αθήνα στο κορεατικό νησί Cheju, καλύπτοντας απόσταση 15.250 χιλιομέτρων με τη βοήθεια 20.899 λαμπαδηδρόμων. Στο άνω μέρος της χειρολαβής βρισκόταν η επιγραφή “Games of the XXIVth Olympiad Seoul 1988” και το έμβλημα των Αγώνων μαζί με ένα Κορεατικό σκίτσο. Η χειρολαβή ήταν κατασκευασμένη από δέρμα.

Οι Αμερικανοί διοργανωτές δημοπράτησαν κάθε χιλιόμετρο της λαμπαδηδρομίας σε αμερικανικό έδαφος προς 3.000 δολάρια. Η ιδέα δεν εγκρίθηκε από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, που ενημέρωσε του Αμερικανούς διοργανωτές ότι δε θα παρέδιδε την Ολυμπιακή Φλόγα. Αν και η φλόγα ταξίδεψε μέχρι τη Νέα Υόρκη, δεν έλαβε χώρα κάποια λαμπαδηδρομία σε Ελληνικό έδαφος, ούτε πραγματοποιήθηκε η τελετή παράδοσης της Φλόγας. Οι Αμερικανοί συγκέντρωσαν 11 εκατομμύρια δολάρια ως αποτέλεσμα της παραπάνω χρηματοδότησης. Η φλόγα μεταφέρθηκε στον βωμό από τον Rafer Johnson, Ολυμπιονίκη στο Δέκαθλο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960. Η δερμάτινη χειρολαβή περιλαμβάνει μεταλλικό δακτύλιο και φέρει την επιγραφή “Games of the XXIII Olympiad Los Angeles 1984” καθώς και το Ολυμπιακό σύνθημα “Citius Altius Fortius”και την εικόνα του Memorial Coliseum

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 η Φλόγα κάλυψε απόσταση 4.915 χιλιομέτρων, μέσω της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της τότε Σοβιετικής Ένωσης. 5.000 λαμπαδηδρόμοι έλαβαν μέρος, με τον τελευταίο να είναι ο Ρώσος θρύλος της καλαθοσφαίρισης, Sergei Belov. Στη χειρολαβή της δάδας αναγραφόταν η φράση “Moskva Olimpiada 1980” (Ολυμπιάδα Μόσχας 1980). Στην πλατφόρμα ήταν ορατό το έμβλημα των Αγώνων.

Το ταξίδι της Ολυμπαικής Φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 σημαδεύτηκε από μία σημαντική καινοτομία: μεταφέρθηκε για πρώτη φορά με τη βοήθεια λέιζερ κατευθυνόμενου από δορυφόρο, από την Αθήνα στην πρωτεύουσα του Καναδά, Οτάβα. Κατά τη λαμπαδηδρομία επί καναδικούς εδάφους χρησιμοποιήθηκαν 1.214 λαμπαδηδρόμοι. Για πρώτη φορά η φλόγα ανάφτηκε από ζευγάρι νεαρών αθλητών: τον 16χρονο Stephane Prefontaine και τη 15χρονη Sandra Henderson. Η υπεύθυνη ομάδα της Οργανωτικής Επιτροπής για θέματα γραφικών και σχεδιασμού επέλεξε λειτουργικό σχεδιασμό και ελαφρύ υλικό κατασκευής (αλουμίνιο), σκεπτόμενη πως κάθε λαμπαδηδρόμος έπρεπε να διασχίσει απόσταση ενός χιλιομέτρου κρατώντας τη δάδα. Το μαύρο χρώμα επιλέχθηκε για να είναι περισσότερο ορατή η φλόγα στις φωτογραφίες.

Έξι χώρες καλωσόρισαν την Ολυμπιακή φλόγα των Αγώνων του Μονάχου το 1972. Από την Ολυμπία η φλόγα κατευθύνθηκε στην Τουρκία και από εκεί στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Γιουγκοσλαβία, την Ουγγαρία και την Αυστρία. Το ταξίδι κράτησε συνολικά 29 ημέρες, με 5.532 χιλιόμετρα να καλύπτονται από 6.000 λαμπαδηδρόμους, συμπεριλαμβανομένων μοτοσικλετιστών. Ο αθλητής του στίβου Gunther Zahn οδήγησε τη φλόγα στον βωμό του Σταδίου του Μονάχου. Στον αναφλεκτήρα της δάδας βρισκόταν η επιγραφή “Spiele der XX Olympiade Munchen 1972”, ενώ στη χειρολαβή διακρίνονταν οι Ολυμπιακοί δακτύλιοι και το έμβλημα των Αγώνων, δημιουργώντας μία “κορόνα” από ακτίνες φωτός.

Η Ολυμπιακή φλόγα των Αγώνων του Μεξικού το 1968 ακολούθησε την πορεία του μεγάλου εξερευνητή, Χριστόφορου Κολόμβου. Από την Ολυμπία μεταφέρθηκε στη Γένοβα, γενέτειρα του Κολόμβου, πριν φθάσει στη Βαρκελώνη, την πόλη που του είχε επιφυλάξει υποδοχή ήρωα κατά την επιστροφή του και έχοντας ανακαλύψει την Αμερική. Από εκεί η φλόγα ταξίδεψε στο Μεξικό με τη φρεγάτα Πριγκίπισα Σοφία (Princesa Sofia), που ακολούθησε την ίδια διαδρομή με το πλοίο του Κολόμβου, τη Santa Maria. Το ταξίδι της φλόγας διήρκεσε 21 ημέρες. Η φλόγα άναψε τον βωμό στο Ολυμπιακό Στάδιο της Πόλης του Μεξικού για πρώτη φορά με τη βοήθεια γυναίκας, της Enriqueta Basilio. Ο σχεδιασμός της δάδας ακολουθεί τη νοοτροπία του λογότυπου “Mexico 68”, που συναντάει τόσο στο έντυπο όσο και στις Ολυμπιακές αφίσες. Έχει κωνικό σχήμα, με έκδηλα στοιχεία χαρακτικής, όντας λαξευμένη, και φέρει την επιγραφή “MEXICO 68” στην κορυφή της πλευράς απ’ όπου ξεπηδά η φλόγα.

Η Ολυμπιακή φλόγα των Αγώνων του Μεξικού το 1968 ακολούθησε την πορεία του μεγάλου εξερευνητή, Χριστόφορου Κολόμβου. Από την Ολυμπία μεταφέρθηκε στη Γένοβα, γενέτειρα του Κολόμβου, πριν φθάσει στη Βαρκελώνη, την πόλη που του είχε επιφυλάξει υποδοχή ήρωα κατά την επιστροφή του και έχοντας ανακαλύψει την Αμερική. Από εκεί η φλόγα ταξίδεψε στο Μεξικό με τη φρεγάτα Πριγκίπισα Σοφία (Princesa Sofia), που ακολούθησε την ίδια διαδρομή με το πλοίο του Κολόμβου, τη Santa Maria. Το ταξίδι της φλόγας διήρκεσε 21 ημέρες. Η φλόγα άναψε τον βωμό στο Ολυμπιακό Στάδιο της Πόλης του Μεξικού για πρώτη φορά με τη βοήθεια γυναίκας, της Enriqueta Basilio. Ο σχεδιασμός της δάδας ακολουθεί τη νοοτροπία του λογότυπου “Mexico 68”, που συναντάει τόσο στο έντυπο όσο και στις Ολυμπιακές αφίσες. Έχει κωνικό σχήμα, με έκδηλα στοιχεία χαρακτικής, όντας λαξευμένη, και φέρει την επιγραφή “MEXICO 68” στην κορυφή της πλευράς απ’ όπου ξεπηδά η φλόγα.

Τα αρχαία μνημεία της Ελλάδας και της Ιταλίας αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά της διαδρομής της Ολυμπιακής φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960. Το ταξίδι της φλόγας ξεκίνησε από τον Πειραιά με το πλοίο Amerigo Vespucci, το οποίο τη μετέφερε στις Συρρακούσες. Από εκεί μεταφέρθηκε στη Ρώμε περνώντας από διάφορες ιταλικές πόλεις. 1.529 αθλητές πήραν μέρος στη λαμπαδηδρομία, καλύπτοντας 2.750 χιλιόμετρα, με τον τελευταίο λαμπαδηδρόμο να είναι ο Giancarlo Peri, που οδήγησε τη φλόγα στον βωμό του Ολυμπιακού Σταδίου της Ρώμης. Η δάδα σκόπιμα χαρακτηριζόταν από κλασική τεχνοτροπία, εμπνευσμένη από τις δάδες της αρχαιότητας. Η βάση της φέρει την επιγραφή “Giocchi della XVII Olympiade”

Η φλόγα πραγματοποίησε δύο ταξίδια. Οι Αυστραλοί αρνήθηκαν να δεχθούν τα άλογα για τις διοργανώσεις ιππασίας εξαιτίας λόγων μετάδοσης ασθενειών. Έτσι η ΔΟΕ αναγκάστηκε να μεταφέρει τις ιππικές διοργανώσεις στη Στοκχόλμη. Έτσι η φλόγα δεν ταξίδεψε μόνο μέχρι την Αυστραλία, αλλά πήγε και στη Σουηδία. Έφθασε στη Μελβούρνη αφού πρώτα κάλυψε απόσταση 20.470 χιλιομέτρων, μεταφερόμενη από 3.118 λαμπαδηδρόμους, ο τελευταίος από τους οποίους ήταν ο διάσημος Ron Clark. Για να φθάσει στη Στοκχόλμη, η φλόγα χρειάστηκε πρώτα να περάσει από τη Σουηδική πόλη του Malmo και από εκεί, υπό τη συνοδεία 150 ιππέων από 16 ιππικούς Σουηδικούς ομίλους, συνοδεύτηκε μέχρι το στάδιο στη Στοκχόλμη. Ο σχεδιασμός της δάδας εμφάνιζε σαφείς επιρροές με αυτόν της δάδας του 1948 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Στη βάση του άνω μέρους, που είχε σχήμα κάλυκα, βρίσκονται οι Ολυμπιακοί δακτύλιοι και η επιγραφή “XVI Olympiad Melbourne 1956”. Η δάδα των ιππικών διοργανώσεων στη Στοκχόλμη είχε παρόμοια μορφή.

Η φλόγα πραγματοποίησε δύο ταξίδια. Οι Αυστραλοί αρνήθηκαν να δεχθούν τα άλογα για τις διοργανώσεις ιππασίας εξαιτίας λόγων μετάδοσης ασθενειών. Έτσι η ΔΟΕ αναγκάστηκε να μεταφέρει τις ιππικές διοργανώσεις στη Στοκχόλμη. Έτσι η φλόγα δεν ταξίδεψε μόνο μέχρι την Αυστραλία, αλλά πήγε και στη Σουηδία. Έφθασε στη Μελβούρνη αφού πρώτα κάλυψε απόσταση 20.470 χιλιομέτρων, μεταφερόμενη από 3.118 λαμπαδηδρόμους, ο τελευταίος από τους οποίους ήταν ο διάσημος Ron Clark. Για να φθάσει στη Στοκχόλμη, η φλόγα χρειάστηκε πρώτα να περάσει από τη Σουηδική πόλη του Malmo και απο εκεί, υπο τη συνοδεία 150 ιππέων από 16 ιππικούς Σουηδικούς ομίλους, συνοδεύτηκε μέχρι το στάδιο στη Στοκχόλμη. Ο σχεδιασμός της δάδας εμφάνιζε σαφείς επιρροές με αυτόν της δάδας του 1948 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Στη βάση του άνω μέρους, που είχε σχήμα κάλυκα, βρίσκονται οι Ολυμπιακοί δακτύλιοι και η επιγραφή “XVI Olympiad Melbourne 1956”. Η δάδα των ιππικών διοργανώσεων στη Στοκχόλμη είχε παρόμοια μορφή.

Χρησιμοποιήθηκαν τρείς διαφορετικές δάδες κατά τη διάρκεια της λαμπαδηδρομίας: μία κοινή δάδα, μία δάδα με υποδομή για αέριο για τη διάσχιση της θάλασσας και μία δάδα για τον τελευταίο λαμπαδηδρόμο. Η δάδα έφερε την επιγραφή “XIV OLYMPIAD LONDON 1948” και ήταν κατασκευασμένη από ανοξείδωτο ατσάλι. Σχεδιάστηκε για το τελευταίο σκέλος της διαδρομής, την είσοδο στο στάδιο. Η φλόγα έκαιγε μαγνήσιο και έτσι ήταν ιδιαίτερα λαμπερή και ορατή ακόμα και υπό συνθήκες έντονης ηλιοφάνειας. Η φλόγα διέσχισε 3.365 χιλιόμετρα, περνώντας από οκτώ ευρωπαϊκές χώρες. Μετακινήθηκε με τη βοήθεια 1.416 λαμπαδηδρόμων πριν φθάσει στον βωμό στο στάδιο Wembley την 9η Ιουλίου.